مهرمیهن | رسانه ی فرهنگ ایران

پیدایش تشیع در شهر قم

مهاجرت طایفه ی اشعریها از کوفه به قم را می توان یکی از علل رشد تشیع در ایران برشمرد و قم را از نخستین مناطق شیعی ایران دانست. منطقه قم از جمله شهرهایی بود که در سال ۲۳ه.ق به دست مسلمانان افتاد و با فرماندهی ابوموسی اشعری فتح شد و مردم آن دیار به اسلام روی آوردند. پس از گذشت شصت سال این شهر و اطراف آن توسط قبيله اشعری که از اهالی کوفه بودند، به عنوان پناهگاهی امن برگزیده شد و آنان از ترس حجاج ثقفی، که از حکام اموی در عراق و از قاتلان جریان شیعی بود، از کوفه به سوی قم به عنوان مامنی مناسب سفر کردند. البته برخی معتقدند، «عبدالرحمان بن محمد بن اشعث» امارت سجستان را از ناحیه حجاج بر عهده داشت، پس از خروج وی بر حجاج و شکست او، به کابل گریخت؛ فرزندان سعد بن مالک بن عامر اشعری به نامهای عبدالرحمان و عبدالله و احوص و اسحاق و نعیم که در شمار لشکر ابن اشعث بودند، از وی جدا شده و در اطراف قم ساکن شدند. به دنبال آن بستگان و عموزادگانشان نیز به قم آمدند و بر این منطقه تسلط یافتند؛ عبدالله فرزند بزرگ سعد بود. وی پسری داشت که شیعه ی امامی بود و در کوفه رشد یافته بود. او هم از کوفه به قم آمد و می توان گفت که او افکار تشیع را به قم انتقال داد.قم به لحاظ امنیت نسبی و استقرار گروهی از علاقمندان به اهل بيت و ارتباط آنان با امامان شیعی، به مرکزی عمده برای حدیث امامی مبدل شد و از این روی، قم مرکزی برای تشیع شناخته شد که کمک بسیاری در رشد مذهب شیعه ی امامی به لحاظ پناهگاه اصلی دانشمندان محدث امامی و تبعیت از امامان(ع) را به خود اختصاص داده است.

ماهنامه ی تاریخنگار

نوشتن دیدگاه


دستاوردهای هموندان ما

بارگذاری
شما هم می توانید دستاوردهای خود در زمینه ی فرهنگ ایران را برای نمایش در پهرست بالا از اینجا بفرستید.
 

گزینش نام برای فرزند

 

نگاره های کمیاب و دیدنی

XML