با توجه به آنچه از مطالعه کتابها و ... به نظرم میرسد، معمولا کلمه «سرزمین» در ترکیبهای نشان دهنده ارزش میآید؛ مثلا «سرزمین من»، «سرزمین کهن» و ... . حدس میزنم کلمه «سرزمین» ترکیبی از «سر» و «زمین» است که باید به معنی نزدیک به «زمین با ارزش» بوده باشد تا حدی که کارهایی مانند جنگیدن برای حفظ آن منطقی بوده باشد. اگر این درست باشد، استفاده از آن در ترکیبهایی ارزشمند طبیعی به نظر میرسد.
اما چرا کلمه «سراب» که احتمالا از ترکیب «سر» و «آب» بوجود آمده و هر دو کلمه هم نام چیزهایی مهم و با ارزش برای حیاط هستند، خود کلمهای است که در ترکیبهای نشاندهنده بی ارزشی به کار میرود و نشانه خیالی بودن است؛ مثلا «سراب پوچ»؟