خجسته باد نوروزی
از پشت کوهِ تیره شب
نرمک نرمک، سپیده سیمگون برآمد
و سیم سپید، بر فرازان آسمان گسترد
سپیده سیمگون فرازتر رفت
و اندک اندک زرگون شد
زر به فراز رفت
و
و نیزههای زرین، روی به آسمان آوردند
نیزهها بر جان ابرهای سیمتنِ ِ بامدادان
گسترهای زرین پدید آوردند
انبوه ابرهای پراکنده سیمین . . .
به زر آکنده . . .
در پهنه نیلگون آسمان به پرواز درآمدند
آنک . . . کاروانِ پادشاه آسمان، خورشید!
با گردونه درخشان؛ از فراز کوه البرز، راست
بر خان و مان آریاییان فروغ افکند
و فرزندان ابرها
شاد و سبکبار . . . بر خاک ایران باریدند
و سبزه و گل و درخت را
بلبلان باغ و آهوان دشت را
به فرا رسیدن نوروز ایران مژده دادند
*
فریدون جنیدی
- بازدید: 2254
دیدگاه خود را بنویسید
▒ از شما می خواهیم :
◄ دیدگاه های خود را در پیوند با همین جستار بنگارید.
◄ از فرستادن دیدگاه های همانند (تکراری) بپرهیزید.
◄ پرسشهای خود را در انجمن پرسش و پاسخ برشمارید.
--------------------------------------------------------
√ مهرمیهن در ویرایش دیدگاه ها آزاد است.
√ دیدگاه ها پس از بررسی (از 1 تا 72 ساعت) نمایش داده می شود.
◄ دیدگاه های خود را در پیوند با همین جستار بنگارید.
◄ از فرستادن دیدگاه های همانند (تکراری) بپرهیزید.
◄ پرسشهای خود را در انجمن پرسش و پاسخ برشمارید.
--------------------------------------------------------
√ مهرمیهن در ویرایش دیدگاه ها آزاد است.
√ دیدگاه ها پس از بررسی (از 1 تا 72 ساعت) نمایش داده می شود.
|
دیدگاه ها