خجسته باد نوروزی
- توضیحات
- دسته: چامه های میهنی
- بازدید: 2841
از پشت کوهِ تیره شب
نرمک نرمک، سپیده سیمگون برآمد
و سیم سپید، بر فرازان آسمان گسترد
سپیده سیمگون فرازتر رفت
و اندک اندک زرگون شد
زر به فراز رفت
و
و نیزههای زرین، روی به آسمان آوردند
نیزهها بر جان ابرهای سیمتنِ ِ بامدادان
گسترهای زرین پدید آوردند
انبوه ابرهای پراکنده سیمین . . .
به زر آکنده . . .
در پهنه نیلگون آسمان به پرواز درآمدند
آنک . . . کاروانِ پادشاه آسمان، خورشید!
با گردونه درخشان؛ از فراز کوه البرز، راست
بر خان و مان آریاییان فروغ افکند
و فرزندان ابرها
شاد و سبکبار . . . بر خاک ایران باریدند
و سبزه و گل و درخت را
بلبلان باغ و آهوان دشت را
به فرا رسیدن نوروز ایران مژده دادند
*
فریدون جنیدی
دیدگاهها