نگرش استاد ایرزاد:
نگرش استاد ایرزاد:
حتی اگر جمع ریشه در پارسی هم داشته باشد باز بهتر است از واژگان دیگر استفاده شود چون با ساخت واژگان (جَئمیدن ، جَئماندن یا جَمئیدن ، جَمئاندن) باز هنوز جامعه /اجتماع/مجموع از زبان فارسی بیرون نخواهد رفت و برعکس ماندگار خواهند شد. اما واژگان نو مانند نمونههای بالا باعث بیرون رفتن این واژگان خواهد شد.
واژه ی همایش با «با هم آمدن» برابر است نه با هم بودن یا با هم نشستن.
شاید برای برابرواژهیابی به دو ریشه یا بیشتر نیازمند ببویم.
چمگان واژه «جمع» اندر واژهنامه ی سخن :
1-چند نفر یا عده-ای که در یک جا گرد آیند؛ گروه؛ جمعیت
2-(ریاضی) یک-ی از چهار عمل اصلی حساب که به کمک آن، حاصل روی هم گذاشتن چند عدد یا کمیت معلوم میشود
3-دو یا چند چیز را در کنار هم یا در یک مجموعه قرار دادن
۴-فراهم کردن، گرداوری: جمع ثروت
5-بدون پریشانی و آشفتگی؛ آسوده: حواس جمع، خاطر جمع، خیال جمع
6-گرد هم آمده، مجتمع
7- (ادبی) در دستور زبان، ویژگی کلمه-ای که بر بیش از دو چیز یا دو شخص دلالت کند، مانند کتابها، کودکان، منازل
8-(تصوف) حالتی در سالک که در آن به غیر حق توجه ندارد؛ مق. تفرقه
بله واژه جمع چندین چم دارد.
درستی یا نادرستی بیشال را نمیدانم.
راستش اینکه هر فعل یا واژهای برابری ویژهی خود داشته باشد بسیار نیکوست.اما با شرایط زبانی کنونی فارسی چنین چیزی امکان پذیر نیست
بله در برخی موارد امکان پذیر نیست مانند همین برگستوان.