دریغمندانه مینماید که کس-ی زوان پارسیک را درستانه نمیداند (که پادسخ-ی دهاد).
این دو هیچ فرور-ی با هم ندارند. اواز «ا» اندر اکنون پس از واکه سترده ببود، مانند تاکنون tâ'knun . این داتا اندر دیگر واژگان میتواند بودن.
میبینیم که برخ-ی کسان بی پروا بدین داتا هر هنگام ایشان را خوش آید یک-ی از آن دو را میاندرورزانند. اندر چامه به پسند کس چامه‌گر واژٰگان شکسته و کوتاه ببوند بر شالده ی داتا ی چامه یا پسند زوانتباهکن کس چامه‌گر. بژ اندر سره پارسیک داتای چامه‌گری هیج ارج-ی ندارد و اواز داتایان خردیک [خردمندانه] بَوَند (وجود دارند).
mziefum1372 