بهای چشم و دست و عقل و ...
- توضیحات
- دسته: حکایت
- بازدید: 1819
یکى، در پیش بزرگى از فقر خود شکایت میکرد و سخت مینالید . گفت: خواهى که ده هزار درهم داشته باشى و چشم نداشته باشى؟ گفت: البته که نه . دو چشم خود را با همه دنیا عوض نمی کنم.
گفت: عقلت را با ده هزار درهم، معاوضه میکنى؟
گفت: نه .
گفت: گوش ودست و پاى خود را چطور؟
گفت: هرگز .
گفت: پس هم اکنون خداوند، صدها هزار درهم در دامان تو گذاشته است . باز شکایت دارى و گله میکنى؟! بلکه تو حاضر نخواهى بود که حال خویش را با حال بسیارى از مردمان عوض کنى و خود را خوشتر و خوش بختتر از بسیارى از انسانهاى اطراف خود می بینى . پس آنچه تو را داده اند، بسى بیشتر از آن است که دیگران را داده اند و تو هنوز شکر این همه را به جاى نیاورده، خواهان نعمت بیشترى هستى؟!
حکایت پارسایان (رضا بابایی) - غزالى، کیمیاى سعادت، ج 2، ص 380