در احوال محمدبن زکریای رازی مذکور است ، که وی چندی تصدی بیمارستان ری را بعهده داشته. وی را در امر پزشکی شیوه ای خاص بود که همان شیوه مشاهده و تجربه باشد، و به روش قیاسی اعتنایی نداشت ، و بنگرش علمی و گزارش بالینی اهمیت فراوان میداد ، از این رو پیداست که در اختیار داشتن بیمارستان در کار او ، چه در بغداد و چه در ری ، تا چه پایه مفید و موثر بوده است.
وی چنانکه در احوالش نوشته اند بسال ۳۱۱ یا ۳۲۰ هجری در ری در گذشت .لكن كمترین اثر یا نشانه ای در پهنه معلوم ری از مدفن و مدرس و منزل او بدست نیست ، ظاهرا می توان چنین پنداشت که محمدبن زکریا در ری به نزدیکی بیمارستان - که محل کار و مداوای بیماران و تاليف تصنیف او بود ، و بنا به شیوه خاصی که در کار داشت اوقاتش در آنجا می گذشت - برای خویش خانه فراهم آورده بوده است ، تا از دشواریهای بعد مسافت آسوده باشد، و اگر این احتمالی را رویی در صواب باشد، تواند بود روزی در حدود محل بیمارستان قدیم ری - پهنه جنوبی و جنوب شرقی ری قدیم یا حوالی دیه فیروزآباد و قلعه نو و تپه میل کنونی - در میان آثار نا مکشوف باستانی ، نشانه ای از گور وی بدست آید.
دکتر حسین کریمیان - آثار بازمانده از ری قدیم
مهدی زیدآبادی نژاد
