پیشنهاد دکتر ابوالفضل خطیبی به جوانان ایران زمین:
یکی از ویژگیهایی برجسته فردوسی که بر من تاثیرگذاشته است، برنامهریزی و پشتکار شاعر در سرایش شاهنامه است، ممکن است که آدمی با نبوغ و هوش سرشار به جایی نرسد، اما با پشتکار و برنامهریزی دقیق قطعا به جایی میرسد. فردوسی یک کتاب عظیم را با علمِ به اینکه به پایان رساندن آن حوصله بحر میپزد، طی 30 سال برنامهریزی به نظم درآورد و هیچ مانعی او را از کارش باز نداشت. پیشدرآمدِ داستان بیژن و منیژه و برخی منابع دیگر نشان میدهند که فردوسی جزء طبقه دهقانان بوده و وضع زندگی او هم بد نبوده است، ولی در جای دیگری میبینیم که به راحتی با خواننده در میان میگذارد که مثلا امسال تگرگ محصولات او را از بین برده است، حتی غبطه میخورد به حال و روز کسی که «سرِ گوسفندی تواند برید»، اما هیچ چیزی او را از مسیر و هدف اصلی خودش باز نداشت. ما وقتی به مسائل اقتصادی توجه میکنیم، البته که مشکل وجود دارد و تاثیرگذار هم هست، ولی برای کسی که آرمان دارد و آرمانطلب است -که متاسفانه در نسل جوان کمتر این آرمانطلبی را میبینم- به هیچ چیزی جز هدف و آرمانی که دارد توجه نمیکند و تا آخر کار پیش میرود و فردوسی این کار را انجام داد. یعنی بهرغم وضع بحرانی مادی که با آن روبهرو بود، با پشتکار شگفتی که داشت وظیفه خودش را به انجام رساند. من به جوانان و دانشجویان و محققان توصیه میکنم که فردوسی را الگوی خود قرار دهند و مانندِ او برنامهریزی دقیق و پشتکار داشته باشند. در زندگی شخصی خودتان هم اگر برنامه ریزی دقیقی نداشته باشید، به هیچ جایی نمیرسید.
دیدگاهها
اینکه همه بزرگان و دانایان در کنار داشتن آماج استوار همگان رابه پشتکار فرا می خوانند سخن بجایی است ، ولی هرگونه آغاز و پیشرفتی نیاز به بستر درخور دارد که دریغا در کشور ما پدیدار نمی باشد ،