نگرشی بر ساختار زبانها

Question

زبان های تک بخشی:  زبانهای درجه سوم و بیابانی(بدوی) استند که گردانش(صرف) نمیشوند و مانند زبان کودکان استند.

نمونه: زبان های خاوری و اواخشتر(جنوب) خاوری آسیا  از جمله چینی

زبان های پسوندی(اتصاقی): زبانهای درجه دوم استند و کمی پیشرفته تر از تک بخشی ها استند، واژگانشان از ریشه و پسوند تشکیل می شود

نمونه: زبانهای آلتایی از جمله ترکی و مغولی

زبان های زادوَندی(تحلیلی):  زبانهای درجه یکم استند و از دو دسته ی پیشین پیشرفته تر و افزون بر ریشه و پسوند از پیشوند و میانوند هم بهر می برند.

 زبانهای زادوندی  به دو دسته استند:

زبان های زایشی(اشتقاقی):  واژه ها از هم زاییده(مشتق) می شوند و واژه های جدید می سازند؛ مانند زبانهای سامی از جمله عربی و عبری، آرامی و ...

زبان های وندی(ترکیبی):  وندها به هم می چسبند و واژه های جدید میسازند مانند زبانهای هندو اروپایی

ازجمله پارسی، انگلیسی، هندی، سانسکریت، اوستایی، کردی، لری، آلمانی، یونانی، فرانکی(فرانسوی)، بلوچی، گیلکی و...

نکته: اوستایی، سانسکریت و پارسی باستان هردو ویژگی زبانهای زادوندی را دارند.