درود
واژه زیاد، پارسی است
زیاد: زاد(زادن، زاییدن، زایش، افزایش، افزودن) + میانوند(ی)
این واژه دارای میانوند است.
نگرش و بینش برخی از استادان:
این واژه پارسی است، و ریشه اش هم 《زاد》 است. در عربی به زیاد《کثیر》 می گویند، در واقع زیاد اربیده ی《 زاد》 است.
واژه ی آریایی زیاد (زیا+د) در زبان سنسکریت به شکلज्या jyA و به معنای excessive demand درخواست بیش از اندازه و خواسته فراوان آمده است.
mziefum1372 