درود
هخامنش: هَخ(از ریشه سانسکریت هک، حق، درست، رهبری) + ا(پسوند نامواژساز) + من(اندیشه، مت) + ِش(پسوند کارواژساز)
واژه حق یک واژه ی پارسی است و هَخ بوده است از این ریشه، کارواژه هاختن را نیز داریم.
هاختن به مانای هدایت و رهبری
واژه هدایت نیز واژه ای اوستایی است.
هد(سر، همریشه با Head در انگلیک) + آیت(گونه باستانی کارواژه آمدن)
از ریشه هد:
هدف: هد + ف(پسوند نامواژساز)
هدس(حدس): هد + س(پسوند نامواژساز)
هادی: هاد(هد) + ی(پسوند نامواژساز)
خدنگ(هدنگ): هد + َنگ(پسوند نامواژساز)
در گویش مازنی به کسی که کار کودَنانه(احمقانه) انجام دهد، خدنگ گویند.
mziefum1372 