درود، روزگارتان خوش و خرم باد
میان نشانه های بیشال(جمع) در پارسی ناهمسانی های هست
نشانه ی (ان) مانند جوانان، مردان، زنان و...
این نشانه باید تنها برای وَجْدمَندان(موجودات) بکار رود.
نشانه ی (ها) مانند برگ ها، نسک ها، همسان ها و...
این نشانه باید برای دیگر واژگان بکار رود.
نشانه ی (گان) مانند واژگان، ستارگان، مردگان و...
این نشانه در اسل برای جَمئیدن(جمع) نبوده و تنها یک پسوند است که گاهی برای جمئیدن میبهرند.
نکته های افزودنی:
بیشال: بیش(بیشتر، جمئ) + ال(پسوند نامواژساز)
وجدمند: وجد(وچت، زندگی، زنده) + مند(پسوند دارایی)
ریشه سه تکواژی وجد در اربی از وچت در زبان پارسی میانه برگرفته شده.