شنیدستم که مجنون دل افکار / چو شد از مردن لیلی خبر دار
گریبان چاک زد با آه و افغان / به سوی تربت لیلی شتابان
در آنجا کودکی دید ایستاده / به سر عمامۀ مشکین نهاده
نشان مرقد لیلی از او جست / پس آن کودک برآشفت و بدو گفت
که ای مجنون تو را گر عشق بودی / ز من کی این تمنا می نمودی؟
برو در این بیابان جستجو کن / ز هر خاکی کفی بردار و بو کن
ز هر خاکی که بوی عشق برخاست / یقین کن تربت لیلی همانجاست
...............................
بابا فغانی شیرازی
mziefum1372 