درود خداوند بر شما
واژگان صفت(سپت) و نسبی هر دو پارسی اند.
در دانش زبانشناسی یک نگریه(نظریه) هست بنام زیاده گویی(redundant)(حشو) که در برابرسازی شما آشکارا نمایان است و همچنین وندها(پسوند، پیشوند، پیوند، میانوند، هموند) تنها برای ناهمسان سازی مینوی واژگان برای ساخت واژگان بیشتر است و نیازی به این همه جداسازی نیست.
مانند پسوند ان با چند کاربرد ناهمسان:
جایگاه: اسپهان، مازندران، خراسان، آذرپادگان، تیگران
بیشال: بازرسان، مهندسان، کسان، مردان، زنان
نامواژساز: ایران، سهان، نهان، کمان، گمان، زمان، میزان
گواشساز: روان، خندان، گریان، آسان،
واکارواژساز: خندیدن»خنداندن، پوسیدن»پوساندن