صبح روز پانزدهم اسفند ماه ۱۳۴۵ هنگامى که باماشین سوارى از اصفهان عازم تهران بودم، خبر اندوهبار در گذشت دکتر محمد مصدق را در چهاردهم اسفند شنیدم در طى راه این ترجیعبند را در سوگ آن شادروان سرودم.
در تهران نسخه هاى این شعر تکثیر شد و در جمع علاقمندان انتشار یافت.
درگذشت دکتر محمد مصدق
رهبر نهضت ملى ایران
برفت آن کس که سالار وطن بود
وطن را زُبده سالارى کهن بود
برفت آن کس که در دلهاى مشتاق
گرامى همچو روح اندر بدن بود
برفت آن کس که در اقلیم خاور
برفت آن کس که بهر پاس میهن
مر او را پیرهن بر تن کفن بود
دریغا کز چمنزار وطن رفت!
کسى کو باغبان این چمن بود
پس از «گاندى» بریطانى شکن بود
صدارت را براى مملکت خواست
وکالت را اساس انجمن بود
بنالید اى وطنخواهان بنالید!
رخ از ماتم به خاک و خون بمالید
دریغا کاین چنین مرد از جهان رفت
مهین سالار ملت از میان رفت
دریغا کآن مهین دستور اعظم
به دستور اجل زین خاکدان رفت
گرامى نخلبند باغ کشور
دل افکار و نژند از بوستان رفت
قیامش داستان شد اندر آفاق
دریغ آن قهرمان داستان رفت
چو رفت آن آهنین مرد توانا
ز دلها تاب و از جانها توان رفت
برفت از دار فانى رهبر ما
ولى با نام نیک جاودان رفت
بنالید اى وطنخواهان بنالید
رخ از ماتم به خاک و خون بمالید
کنون کشور به جز ماتمسرا نیست
که ملت را گرامى پیشوا نیست
کنون در ماتم فرزانه دستور
به خلوتگاه دلها جز عزا نیست
کنون در سوگ سالار کهنسال
جوانان را سر شور و نوا نیست
(مصدق) رفت و گلزار وطن را
دگر سرسبزى و لطف و صفا نیست
هزاران دل شکست از مرگ وى لیک
شکستِ شیشهى دل را صدا نیست
بنالید اى وطنخواهان بنالید
رخ از ماتم به خاک و خون بمالید
مصدق، رفتى و دلها شکستى
ز قیدِ محنت ایام، رستى
به سوک خویشتن خرد و کلان را
دل از اندوهِ جانفرساى، خستى
به جز عشق وطن هر رشتهاى را
ز پیوند تعلقها، گسستى!
تو را بىحدّ و حصر آزار دادند
که تا این حد چرا ایران پرستى؟
رقیبانت هنوز اندیشناکند
پس از مرگت هم انگارند هستى!
کنون بر عرش اعلا دیده بگشاى
کزین دو نپایه دنیا دیده بستى!
بنالید اى وطنخواهان بنالید
رخ از ماتم به خاک و خون بمالید
«مصدق» گرچه ما دمساز دردیم
به سوگت همنواى آه سردیم
ولیکن در رکاب نهضت تو
به چالاکى شتابان همچو گَردیم
بدان جانب که ما را ره نمودى
شتابان رهسپار و رهنوردیم
به زور بازوى گُردانه گُردیم
به عزم و همت مردانه مردیم
نحیفیم ار بصورت همچو شمشیر
به معنا همچو شیر اندر نبردیم
همه با ملت ایران هم آهنگ
بتکریم تو در هر سالگردیم
بنالید اى وطنخواهان بنالید
رخ از ماتم به خاک و خون بمالید
استاد ادیب برومند