سروده ی نیایش

خداوندا به حق نیک مردان

که احول بدم را نیک گردان

مکن ما را از این درگاه ، محروم

چو گنجشکان مران ما را از این بوم

زبانی ده که اسرار تو گوید

روانی ده که دیدار تو جوید

دلم در آتش غفلت مسوزان

به معنی شمع جانم بر فروزان

کنون گر دست گیری جای آن هست

که گر دستم نگیری رفتم از دست

مکن دورم ز نزدیکان درگاه

به راه آور مرا کافتادم از راه

تو را خوانم به هر رازی که خوانم

تو را دانم به هر چیزی که دانم

............

گل و نوروز – خواجوی کرمانی