چند روز پیش، بعد از سالها تلاش خستگی ناپذیر و از این اتاق به آن اتاق و از این ساختمان به آن ساختمان دویدن ناگزیر، به سازمان ثبت اسناد رفتم، تا سند خانه را بگیرم و به همت بلند خود افتخار کنم! نشسته بودم در سازمان ثبت و منتظر بودم. با خودم گفتم حالا که بیکارم، نگاهی به این همه اسناد و اوراقی که امضا کردهام بیندازم، تا یاد آن روزهای سخت بیفتم و از این که کار دارد تمام میشود، لذت ببرم! شروع کردم به خواندن وکالتنامهای که یکی از نزدیکان به من داده بود. باور بفرمایید اصلا نفهمیدم چه خبر است! این کلمات در هم تنیده وحشتناک که من زیرشان را امضا کردهام، چه میگویند؟ اگر فارسی نوشته شدهاند، پس من ِ «فارسیزبان» که رشته تحصیلیام نیز «ادبیات فارسی» است، چرا نمیفهممشان؟ اگر هم غیر فارسی است، که…
این چند خط را از وکالتنامه میآورم تا شما هم بخوانید: «مورد وکالت: در خصوص ابتیاع و خریداری یکدستگاه آپارتمان… به نام و برای موکل با جمیع متعلقات و منضمات شرعیه و عرفیه آن مشاعا یا مفروزا و کلا یا جزئا بهر مبلغ و میزان و بهر نحو و ترتیبی که صلاح و مقتضی بداند و پرداخت ثمن معامله و اقرار بتصرف آن و اسقاط خیارات و سپردن تعهدات … و تهیه و تحصیل و تسلیم مدارک مربوط و اخذ اسناد و دادن رسید و انجام سایر تشریفات لازمه قانونی و مقرراتی آن و قیام و اقدام بانجام هر امریکه جهت تحقق مورد وکالت لازم شود… وکیل مرقوم با حق توکیل غیروحق عزل وکلاء انتخابی کلا یا بعضا و لو کرارا از طرف موکل نامبرده در انجام مورد وکالت…»
البته هنوز جملات و کلمات وحشتناک این چنینی در این وکالتنامه وجود دارد! کلمات زشت و خشنی که فهمیده نمیشوند و جملاتی که در پی «فعل»شان باید گشت و گشت و نیافت! این که میگویم کلمات زشت، منظورم کلمهها و ترکیبهای عربی است که حتی در خود این زبان و در بین اهل زبان هم کاربرد ندارند! یعنی یک عرب هم خیلی از این کلمات را نمیفهمد! اصلا گیریم که بفهمد، مگر زبان خودمان که این همه شیرین است و بدان افتخار میکنیم، دچار کمبود واژه است که این همه واژگان عربی را می زنند توی سر متنی که مثلا فارسی است؟ ای جمله را در متن بالا نگاه کنید؛ «پرداخت ثمن معامله… لازم شود» این جمله، که من بخشی از آن را حذف کردهام، به حالتی که شما میبینید، از ۵۰ کلمه تشکیل شده است، که ۴۹ تای آن اسم و حرف، و یک کلمهاش فعل است! یعنی نویسنده سخت کوش این متن، ۴۹تا اسم و حرف را بار کردهاست روی یک فعلِ «شود»!
بگذریم… این همه را نوشتم، تا از مسئولان خواهش کنم با توجه به این که مردم باید بدانند چه چیزی را امضا میکنند، لطف کنند یک متن درست و درمان بنویسند که حداقل قابل خواندن باشد! من نوشتن چنین متونی و پخش کردن آنها در سراسر کشور را، جنایتی در حق زبان فارسی میدانم.