زنان پارسی نمونه و اسطوره
مقاومت و مبارزات پنهانی و مخفیانهای هستند که بعضاً به نام آنان ثبت شده است. اما متاسفانه
این داستانها بسیار اندک به جای مانده و حفظ شدهاند داستانهای دلاوریها و رنجهایی
که بانوان صبور و بیباک ایران زمین متحمل شدهاند اما نام نیک آنان آنچنان که در
شان و منزلت آنان بود، باقی نماند و اگر یادی از آنان میشود بسیار اندک و گذرا
است. آن هم اغلب در کنار داستانی که نقش اصلی از آن مردان است و متاسفانه به
کارهای بزرگ و زیربنایی که توسط بانویی انجام پذیرفته است به صورت حاشیهای و گذرا
توجه میشود در این میان سخنسرای بزرگ فارسی در شاهنامه خود به زیباترین صورت نقل
بزرگ زنانی را آورده است که با پایداری از خود گذشتگی هوش و فراست خویش افتخارات
بسیاری را برای کشور و مردم خود به ارمغان آوردهاند آنان که با ظرافت طبع خویش
بدون شمشیر و جنگ و خونریزی به نبرد ظالم و ستمگر میروند و با گفتار و کردارشان
آنان را مستاصل و زبون و با پرورش و یاری مردان دلاور خویش ظلم و ظالم را نابود و
عادل و دادگر را پشتیبانی و مدد می رسانند و زمانی که تشخیص نبرد بدهند همچون
گردآفرید لباس رزم بر تن و به میدان رو مینمایند و پیروزی و بهورزی را برای
فرزندان و مردمان خویش آرزو مینمایند. همسران و مادران نمونهای که سازنده
فرداها بودند و هستند. فرانکانی که گسترش دهنده جوامعی هستند که در آن
کاوهها، فریدونها و گردآفریدها پرورش مییابند.