درود بر شما
بیشتر پادشاهان ساسانی دارای همسران بسیاری بوده اند . برخی از آنان به اندازه ای در افزایش همسران می کوشیده اند که از سوی موبدان دربار خودشان هم نکوهش شده اند . موبد روزبه در نکوهش همسرگزینی های پی در پی بهرام گور چنین می گوید :
دریغ آن بر و کتف و بالای شاه
دریغ آن رخ مجلس آرای شاه
نبیند چنو کس به بالای و زور
به یک تیر بر هم بدوزد دو گور
تبه گردد از خفت و خیز زنان
به زودی شود سست چون پرنیان
کند دیده تاریک و رخساره زرد
به تن سست گردد به لب لاژورد
باید در نگر داشته باشیم که یکی از شوندهای خیزش مزدک و مزدکیان در زمان قباد و خسروانوشیروان هم همین همسرگزینیهای بسیار پادشاهان و بزرگان بوده است . چنانکه مزدک از این کار گله می کند:
زن و خانه و چیز بخشندنی ست
تهی دست کس با توانگر یکی ست
بنابراین روشن است که بیشتر پادشاهان ساسانی و حتی پادشاهان پیش و پس از آنان نیز دارای همسران و کنیزان بسیاری در دربار خود بوده اند . اما چنین آیینی در میان توده ی ایرانیان ( مردمان عادی ) در همان زمان ساسانیان هم دیده نمی شود .