خاستگاه ورزش چوگان ايران است. اين بازى چنان با فرهنگ و تاريخ و ادبيات ايرانيان در آميخته که به شعرها، مثلها، نقوش قالىها، حجارىها و نگارگرى نيز راه يافته است.
چوگان ورزشى است سراسر پرتلاش و همراه با تاخت و تاز با اسب در ميدانى وسيع که ميان دو تيم برگزار مىشود.
از چوگان در کتاب کارنامهٔ اردشير بابکان نام برده شده و در شاهنامه و روايات طبرى آمده که اردشير بابکان و فرزندش شاهپور در اين بازى مهارت زيادى داشتهاند.
بازى چوگان از ايران به روم شرقى و مصر راه يافت و از سمت شرق به هند و ژاپن و چين رفت در هندوستان، چوگان از ورزشهاى محبوب پادشاهان، بهويژه سلسله مغول و گورکانى بود.
در سرزمينهاى اسلامي، ورزش چوگان با نام صولجان رواج داشته و اعراب و مسلمانان به آن مىپرداختند.
در دورهٔ صفويه، بازى چوگان در ايران رواج دوبارهاى يافت و شاهعباس از ايوان کاخ عالىقاپو به تماشاى مسابقات چوگان در ميدان نقش جهان مىپرداخت. در سفرنامههاى جهانگردانى چون شاردن و آنتونى شرلى از اين بازى سخن به ميان آمده است.
دیدگاهها
هنر و ورزش مقدم شما را گرامی می دارد