رادمان پورماهک
زاده هشتم دی ماه ۲۱۸ خورشیدی در سیستان
او زرنج آبگانستان(افغانستان) را به پایتختی برگزید.
بسیاری میپندارند که پردیسی زنده کننده ی پارسی است بیک اگر رادمان نبود، هیچگاه پارسی به زنجیره(سلسله) ی غزنه ایان نمی‌رسید که پردیسی آن را زنده کند.
زمانی چامه سُرایی(شاعری)، چامه ای بزبان اربی در ستایش او سرود. رادمان او را نکوهیده که چرا بزبانی که نمی‌فهمد برایش چامه سروده. این کار رادمان سرآغاز چامه سرایی بزبان پارسی بود، سپس سامانیان و غزنه ایان و… آن را گستردند.
رادمان بر آبگانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و بخش پاختری(غربی) پاکستان چیره شد، او نخستین شهریار(فرمانروا)ی ایرانی پس از اسلام است.
رادمان سخن گفتن و نوشتن به زبان اربی را ننگ میدانست.
آرامگاه او در خوزستان:
تندیس او در زابل:
تندیس او در دزفول:
من رویگر زاده ام، به نیرو شمشیر و زور بازویم به اینجا رسیدم و تا خلیفه اربان را نکشم دست برنمیدارم.
mziefum1372 