درود بر شما، ببخشید یکم دیر شده ولی هیچ بون-ی (از برهان قاطع: فرق میان دو چیز. فرق داشتن: بونیدن، فرق گذاشتن: بوناندن) میان -ان و ها برای پسوند نشانه ی الفنج نیست. -ان و ها هر دو از پارسی باستان به ما رسیده اند.
Šahrēstānīhā ī Ērānšahr: یکی از نوشته های دیرینه ی پهلوی هست که به زبان امروزی میشه: شهرستان های ایرانشهر.
ها پسوند قید ساز هم هست، نمونه: تنها (تن+ها).
پارسی دری: دوستانه
پهلوی: dōstīhā (دوستها)