معضل اختلاف طبقاتی در جامعه ایران

Question

هازمان ایران هنوز دچار دُشخْواری همیستاری [تضاد] اود جدایی هازمانیگ [اجتماعی]، میان مردم است. 

اندر کشور استانان همپیمان آمریکا، اود بسیاری کشوران اروپاییگ، برای مردم بسیار خوناگ [عادی] است، اگر بینند دختری جوان، یا پسری جوان، اندر خُوَرِشْنْگاه [رستوران]، فروشِشْنْگاه، یا بَنَکخانَه [کافه] ای، کار کند. 

بژ اندر ایران، اگر مردم بینند، دختری جوان، یا پسری جوان، اندر خُوَرِشْنْگاه [رستوران] کار کند، دِریغمندانَه پد او نِگَرَنْد، اود شیوه واختن آنان با او، مانند شیوه واختن کَزْبود [رئیس] ای، با کارگر خویش است. 

از سوی دیگر، بیشتر مردم اندر ایران، از دُشْخواری بیکاری اود دُشْخواری تهیدستی گَرْزَنْد [شکایت میکنند]. 

بسیاری کشورانی که مردم تهیدست بَسیار دارند نیز، دچار دُشخْواری همیستاری هازمانیگ اَنْد (نمونه وار، کشور هندوستان)

اندر ایران، اود تا آنگاه [آنجا] که دانَم، اندر کشور هندوستان نیز، بیشتر پدران اود مادران، خواهند فرزندانشان، اندر آینده، پزشک یا استاد دانشنگاه شوند. کسی نخواهد فرزندش، اندر آینده، کارگر یا سرباز یا هنرمند شود، چون پَیاواران [مشاغل] ای اینچنین را، بازبسته پد رَدَه [کلاس] هازمانیگ پایین تر دانند. نمونه وار، یک پدر، اندر ایران، گُزیند که فرزندش بیکار بَوَد، اود برای رَوْ اود آی روزانه، یا برای هزینه ناهار اود شام، از او پول ستانَدْ، بژ خشنود نِبَوَد که فرزندش، برای توزِنْش [جبران] هزینَگان روزانه خویش، روزانه، یا هر چند روز یَک کَرَت [بار]، اندر فروشِشْنگاه یا خُوَرِشْنگاهی، کار کند.

بژ پرسشن این است که آیا یک کشور، پد کارگر اود سرباز اود هنرمند نیاز نِدارد؟ 

نمونه وار پد این آمار پروا کنید. دستمزد یک گروهبان (Master Sergeant - E7)، اندر استانان همپیمان آمریکا، با ۲ سال پیشینه [سابقه]، ۳٫۷۶۰.۸ دلار بر ماه است! (آمار برای سال ۲۰۲۲ است). پیوند زیر را دنبال کنید:

https://www.statista.com/statistics/239185/basic-monthly-pay-for-officers-and-enlists-of-the-us-armed-forces/

اندر این نوشتگ نِخُواهم پَهیکاردن که اندر کشوران اروپاییگ، جوانان توانند با کار کردن اندر خُوَرِشْنگاه اود بَنَکخانَه، اندر یَک شب، آدان [ثروتمند] شوند. اندر استانان همپیمان آمریکا نیز، دستمزد ماهانه یک پزشک یا یک استاد دانشنگاه، همچنان، از یک سرباز بیشتر است. 

بژ پَهیکارم که اگر ما برای همیستاری هازمانیگ اندر ایران، چاره ای یابیم، بیگمان توانیم بسیاری دُشْخواریان، مانند بیکاری اود تهیدستی را، از زندگی مردم زُدودن.

شما برای دُشخواری همیستاری اود جدایی هازمانیگ، چه چاره (یا چارگانی) پیشنِهید؟

Answer 1

همانگونه که شما نیز گفتید نگاه از بالا به پایین در بسیاری از رفتارهای ایرانیان پدیدار است . نمود هزاران سال پادشاهی ، جامعه ی طبقاتی ، ارباب رعیتی و ... بدبختانه در رفتار مردمان جامعه نیز نمودار است و زمان نیاز است تا این نگاه نادرست از میان برود . با دشواری های اقتصادی که در این سالیان گذشته پدیدار شده است اندک اندک این نگاه رنگ باخته زیرا به هر روی برای گذران زندگی در جامعه ی امروز ایران نمی توان بیکار بود و گاه جوانان روی به کارهایی می آورند که شاید 10 سال پیش هرگز بدان تن نمی دانند . در ایران یک برداشت نادرست از گذشته بر جای مانده است که می پندارند هر کس می باید حقوق بگیر دولت باشد، وگرنه دیگر کارها نمی تواند برای گذران زندگی یاری رسان باشد .