درود،
مانیک پرستیدن اندر پهلویک، پرستاری کردن [nurse]، یا زاوری کردن [serve] است. مانیک واژه [worship]، اندر زوان پهلویک، یشتن است. نمی دانم از کی، و چگونه، کاربرش پرستیدن، از زاوری کردن، به یشتن دگرگون شده است. پیوستگی میان پرستیدن و یشتن، میتواند، پروا کردن [attend]، یا نگاهداری کردن [tend] از چیزی (پرستاری کردن)، هنگام یشتن آن بودن. مانند میهن پرست -> کسی که از میهن نگاهداری می کند -> کسی که به میهن زاوری می کند -> کسی که میهن را می یزد.
بژ برای بسیاری از واژگانی که به ریشه پرست می انجامند، نمی توانیم چنین ترکی (tark) را، اندرورزاندن. نمونه وار:
کهنه پرست: کسی که از کهنگی نگاهداری می کند؟ کسی که به کهنگی، زاوری می کند؟
باده پرست: کسی که از باده نگاهداری می کند؟ کسی که به باده، زاوری میکند؟
زیبایی پرست: کسی که از زیبایی نگاهداری می کند؟ کسی که به زیبایی، زاوری می کند؟
همانگونه که می بینیم، آیا فرزامتر نیست که به جای “پرست”، پسوندانی مانند “یزا”، “ستا”، “گرا”، یا “دوست” را بیاندرورزانیم؟
میهن پرست-> میهن گرا، میهن ستا، میهن یزا، میهن دوست
زیبایی پرست-> زیبایی گرا، زیبایی ستا، زیبایی یزا، زیبایی دوست
باده پرست-> باده گرا، باده ستا، باده یزا، باده دوست
و به همین گونه برای، کهنه پرست، پول پرست، آفتاب پرست، خدا پرست، ماتک پرست، خانه پرست، خانواده پرست، کارپرست، پیداپرست، ورن (varan) پرست، شکم پرست، و ...