درود بر شما
نزدیک به 90% این چامه از فردوسی نیست . بخش های بسیاری از این چامه خود گواه نو بودن این چامه می باشد و هرگز به گفتار فردوسی نمی ماند و آشکار است که از سوی چامه سرایی دیگر و یا نویسنده ای (کاتب نسخه ای از شاهنامه) افزوده شده است .
افزون بر این ها 90% این چامه هرگز در نسخه های کهن شاهنامه یافت نمی شود و در افزوده (الحاقی) بودن آنها گمانی نیست.
پیرامون آن 10% که سروده ی فردوسی است :
1 - بیت دریغ است ایران که ویران شود ...... این بیت هرگز در پیوند با این سروده و داستان یزدگرد شهریار نمی باشد و از جای دیگری از شاهنامه برداشته شده است و بدین چامه چسبانده شده است.
2 - بیت "چو با تخت منبر برابر کنند....." این بیت سروده ی فردوسی است و اشاره به پایان پادشاهی در ایران و آغاز خلافت دینی اعراب در سرزمین های اسلامی دارد .
.............
گفتنی است بسیاری از این بیت های افزوده و افزوده های دیگری که به نام فردوسی پخش گردیده است در نسخه های کهن شاهنامه نیست و از سوی نویسندگان و نسخه برداران در سده های پسین افزوده شده است ، تا جایی که شاهنامه ی 50 هزار بیتی فردوسی را به 62 هزار بیت و بیشتر رسانده اند . اما با نیک اندیشی استادان شاهنامه پژوه در سرتاسر جهان و بررسی دستنویس های کهن شاهنامه این افزوده ها کنار زده شد و آشکار شد که این افزوده ها سروده ی فردوسی نمی باشد .
2 نسخه از کهنترین نسخه های دستنویس شاهنامه یعنی نسخه ی لندن 675 و نسخه سن ژوزف که پایه و بنیاد کار شاهنامه پژوهشی به شمار می روند ، بیشتر از 49 هزار بیت ندارند .
بیت ز شیر شتر خوردن و سوسمار .... این بیت در نسخه های کهن شاهنامه نیامده و افزوده میباشد . در ویرایش های استاد خالقی مطلق ، استاد مهدی قریب ، استاد فریدون جنیدی و نسخه ی مسکو نیز این بیت نیامده است و همین نکته باعث شده است که گروهی گمان ببرند که این بیت ها کهن بوده و در نسخه های تازه زدوده شده است ، در حالی که درست وارونه می باشد و این ویرایش های شاهنامه از روی دستنویس های بسیار کهن گردآوری شده است و این بیت ها نو و تازه و سروده ی نویسنده یا کاتبی در سده های پسین بوده است .