گفتاری درباره ی واژه ی فرشته
- توضیحات
- دسته: زبان و گویش
- بازدید: 2437
فرشته واژه ای پارسی با ریشه ی کهن در زبان های ایرانی می باشد . این واژه بگونه های : فرشته ، فرسته ، فیریشته و ... نوشته و خوانده می شود .
فرشته به معنای فرسته یا فرستنده است . فرشته / فرسته برابر واژه ی قاصد و رسول در زبان عربی است .
به ملائکه نیز از آن روی در زبان پارسی فرشته میگویند که فرستنده ی پیام های خداوند به مردمان برگزیده بر روی زمین هستند که بدانها سروش نیز گفته می شود.
نمونه ای از کاربرد واژه ی فرشته / فرسته :
فرسته ز مازندران رفت زود
چو مرغ پرنده ، به کردار دود
(فردوسی)