چو سبزه سبز میگردد ز نوروز
به روز سیزدهم، آن روز پیروز
فزون بر سبزی دشت و چمنزار
به جان و دل بگردیم همچو گلزار
مر این روز را بخوانیم «روز هستی»
بگردیم مست از میهن پرستی
گره بر سبزه افکن تا شود باز
گره از ابروانت، ای سرافراز
بیفکن سبزه را در جویباران
که شوید اندُه ما را چو باران
بگو تو آرزوهایت به مزدا
که باشد بهتر از امروز، فردا
نه نحس است و نه شوم است و گجسته
هماره «سیزده روز»ت خجسته
از: امید عطایی فرد
مهدی زیدآبادی نژاد
