درود
در پارسی میانه را نمیدانم بیک در پارسی نوین دو واژه ی بانا و بانو را داریم.
ریشه بان به مانای نگهبانی و پرستاری است.
کارواژه از این ریشه: بانستن(بنواژ گذشته) و بانش(بنواژ اکنون)
این ریشه در کهن روزگاران پانستن بوده و پانا و پانو دو زادواژه(مشتق) از این ریشه بوده است.
همچنین دو واژه خان و خانم هر دو پارسی اند.
ما از این ریشه واژه خانه، خانواده، خانگاه(خانقاه)، خانگی، خاندان و.. را داریم
بسیاری میپندارند خانم واژه ای مغولی است بیک این واژه از ریشه خان پارسی ساخته شده و پسوند ( ُم )، پسوند نامواژساز پارسی است.
mziefum1372 