دریاچه ی اوان قزوین

بزرگترین و زیبا ترین دریاچه منطقه قزوین دریاچه اوان نام دارد که به فاصله هفتاد وپنج کیلومتری شهر قزوین در جاده قزوین ، معلم کلایه قرارگرفته است . این دریاچه با مساحتی کمتر از شش هکتار دارای آب شیرین است . طول آن در طویل ترین قسمت 325 متر وعرض آن 275 متر وعمق آن از یک تا بیست متر در نوسان است .

آب در یاچه از طریق چشمه های کف دریاچه ونزولات آسمانی تامین می شود وغلیان دایمی آن باعث صافی و زلالی آب دریاچه شده است . از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل می شود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک وآیین است. در تابستان این دریاچه محل ماهی گیری ،آب تنی وقایق سواری و در پاییز مامن پرندگان مهاجر مانند قو ، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی رانی است .

دریاچه زیبای اوان در حلقه چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد و در ارتفاع هزار و ۸۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد.

غیر از گونه های درختی دست كاشت مانند بید، چنار، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو، گیاهان علفی مانند گون، كنگر، شیرین بیان و گونه های مختلف دیگر از خانواده گرامینه و لگومینیوزه هم در حوزه آبخیز اوان وجود دارند. از گیاهان داخل دریاچه هم می توان به نی بن در آب و گیاهان غوطه ور خوشاب و چنگال آبی اشاره كرد.

از گونه های جانوری اطراف اوان می توان به كل و بز - كه به علت شكار بی رویه و تخریب زیستگاه آنان كاهش چشمگیری یافته اند - پلنگ، خرس قهوه ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ، سیاه گوش (گربه وحشی)، انواع عقاب ها، دال، دلیچه، شاهین، جغد، كبك، فاخته، داركوب، سبزقبا، زاغی و انواع گنجشك سانان، قورباغه، لاك پشت و خرچنگ اشاره كرد. انواع ماهی از جمله قزل آلای رنگین، كپور و اردك ماهی نیز در آب اوان زندگی می كنند.
اعتقادی وجود دارد مبنی بر اینكه این دریاچه بازمانده دریاچه بزرگ «كاسپین» است. دلیلی كه برای این مدعا می آورند تغییریافتگی نام كاسپین به قزوین است. تلفظ درست نام دریاچه ovan است. به معنی محل گرد آمدن آب.

درباره اوان بیشتر بدانیم:

دریاچه کوهستان بسیار دیدنی اوان واقع در استان قزوین، در شمال دره الموت و جنوب آبادی زواردشت قرار دارد. سرچشمه ها و چشمه های کف دریاچه بخش عمده ای ازآب های نیلگون آن را به وجود می آورند. از جمله ماهی های مهم دریاچه باید از اردک های ماهی نام برد دریاچه حفاظت شده اون در امتداد یال های جنوبی قله خشچال قراردارد.

در اولین روز اردیبهشت ماه شهر تاریخ قزوین را پشت سر گذارده، از طریق جاده آسفالته مرتفعی به طول تقربی 50 کیلومتر به سوی دریاچه اوان حرکت می کنیم. در بلندترین نقطه از راه درارتفاع 2500متری برفراز گردنه قسطین لارجایی که برای نخستین بار می توانیم دیدگاه درستی نسبت به دره الموت داشته باشیم قرار می گیریم.

دره بزرگ سراسر جناح های شمالی وجنوبی رودخانه خوروشان شاهرودرا در احاطه خود دارد. قلل برج مانند خشچال، سیالان، درفک و منطقه علم کوه به خوبی دیده می شوند. مسیر ماشین رو با پیچ خم هایی از گردنه های متعدد پایین رفته ازرودشاهرود عبور می کند و به سوی مرکز معلم کلایه الموت رهسپار می گردد.

منظره سر سبز کوه های الموت به حدی زیباست که در پس گردنه دیکین مدتی را نظاره گر تپه های سرخ وسیاه رنگ و سبز پوش اطراف شاهرود می شویم. جاده پس از دیکین به سمت چپ روی به شمال از گردنه ای بالا رفته و ناگهان دریاچه بزرگ اوان رادر زیرپایمان می بینیم. از طریق چند پیچ وخم از گردنه به کرانه دریاچه می رسیم. دیگر را هی برای پیاده روی باقی نماند. وسیله نقلیه تا کناره دریاچه جلو می رود و می توانیم چادرمان را درکنارآن برقرار کنیم.