مهرمیهن | رسانه ی فرهنگ ایران

سروده هایی با سرایندگان مشترک !

س.ا. خوشبين

برگرفته از روزنامه ی اطلاعات

در تاريخ زبان ادبيات پارسي به ويژه در بخش نظم،کم نيست قطعات و اشعاري که به گويندگاني چند نسبت داده شده است و بعضاً در ديوان شعرا بر مي‌خوريم به قطعه يا بيت و ابياتي «واحد» که به نام بيش از يک تن شاعر يا سراينده آمده است. نمونه‌اي چند را از باب تفنن و اطلاع بيشتر علاقه‌مندان،ذيلاً مي‌آوريم:


1-در ديوان اشعار «رودکي سمرقندي«ص494/ 90وديوان اشعار «ناصر خسرو قبادياني» ص143/49به قطعه شعر پنج بيتي زير بر مي‌خوريم:

چون تيغ به دست آري،مردم نتوان کشت

نزديک خداوند،بدي نيست فرامُشت

اين تيغ نه از بهر ستمکاران، کردند؟

انگور نه از بهر نبيذ است،به چرخُشت؟

عيسي به رهي ديد، يکي کشته فتاده ؟

حيران شدوبگرفت به دندان،سر انگشت

گفتاکه: «کرا کشتي تا کشته شدي زار؟

تا باز که خواهد کُشد،آن را که تو را کشت»

انگشت مکن رنجه به در کوفتن کس

تا کس نکند رنجه به در کوفتنت مُشت



2- درديــوان اشــعار ناصر خسرو قبادياني، ص 542و ديوان اشعارحکيم انوري ابيوردي ص355 به قطعه شعر پنج بيتي زير بر مي‌خوريم:

نشنيده اي؟که زير چناري کدوبُني

برجست وبردويد،بَروبَر،به روز بيست

پرسيد از: چنار که تو چند روزه اي؟

گفتاچنار:عمر من افزونتر از دويست

گفتا: به روز بيست، من از تو فزون شدم

اين کاهلي نگويي آخر تورا،زچيست

گفتش چنار:نيست مرا با تو هيچ جنگ

کاکنون نه روز جنگ ونه هنگام داوري است

فردا که بر من وتووَزد باد مهرگان

آنگه شود پديد: که نامرد و مرد کيست؟



3- در ديوان اشعارحکيم انوري ابيوردي، ص360وکليات سعدي شيرازي ص816به قطعه شش بيتي زير بر مي‌خوريم:

در حدود ري،يکي ديوانه بود

سال ومَه کردي،به کوه ودشت،گشت

در تموز و دي به سالي،يک دو بار

آمدي در قلب شهر،از طرف دشت

گفت:اي آنان که تان آماده بود

گاه قرب وبعد اين زرينه طشت

توزي وکتان به گرما،پنج وشش

قاقم و سنجابِ سرما،هفت وهشت

گر شما را بانوايي بُد،چه شد؟

ور مرا بدبينوايي،خود چه گشت؟

راحت هستي ورنج نيستي

بر شما بگذشت وبر ماهم گذشت



4- در ديوان اشعارعطار نيشابوري، ص 25/45قطعه 6بيتي و نيز از بابا افضل کاشي در قطعه‌اي دو بيتي به اشعار زير بر مي‌خوريم:

ره ميخانه ومسجد کدام است

که هر دو بر من مسکين حرام است

نه در مسجد گذارندم که رند است

نه در ميخانه،کاين خَمّارخام است

ميان مسجدو ميخانه راهي است

بجوئيد‌اي عزيزان، کاين کدام است

به ميخانه امامي، مست خفته است

نمي‌دانم که آن بت را چه نام است

مراکـــعبه،خـــرابات اســت،امروز

حريفم قاضي وساقي،امام است

برو عطار کو خود مي‌شناسد

که سروَر کيست،سر گردان کدام است

و سروده بابا افضل:

نه در مسجد گذارندم که رندي

نه در ميخانه،کاين خَمّارخام است

ميان مسجدو ميخانه راهي است

غريبم،عاشقم،اين ره کدام است؟

ـــــــــــــــــــــــــــ

آبشخور :‏

‏1-محيط زندگي و احوال اشعار ابو عبدالله جعفر بن محمدبن حکيم بن رحمان بن آدم ، رودکي سمر قندي «329ق فوت»،سعيد نفيسي-امير کبير-چاپ چهارم-1382‏

‏2- ناصر خسرو قبادياني«394-481»جهانگير منصور-نگاه-چاپ ششم1389

3-ديـــوان اوحـــد الــدين مــحمد انوري ابيوري«565فوت»،سعيدنفيسي-سکه/پيروز چاپ دوم 1364‏

‏4-ديوان فريد الدين عطار نيشابوري«540-367»،-دلارام پور نعمتي-گلسار-پاييز 1387‏

‏5-شيخ مصلح الدين سعدي شيرازي«691-615»

محمدعلي فروغي- امير کبيرچاپ پانزدهم 1389‏

‏6-يادداشت‌هاي پراکنده نگارنده.

7- تاريخ ادبيات دکتر ذبيح الله صفا دوره 8جلدي

‏8-رباعيات باباافضل کاشاني«فوت اواخر قرن7»-سعيد نفيسي

نوشتن دیدگاه


دستاوردهای هموندان ما

بارگذاری
شما هم می توانید دستاوردهای خود در زمینه ی فرهنگ ایران را برای نمایش در پهرست بالا از اینجا بفرستید.
 

گزینش نام برای فرزند

 

نگاره های کمیاب و دیدنی

XML