هیات مشترک باستان‌شناسی ایرانی ـ ایتالیایی در آخرین کاوش‌ها نیایشگاه بزرگی را در محوطه «کله چندار» شمی در استان خوزستان کشف کرد.
این نیایشگاه اسرار بسیاری از باورهای آیینی مردم الیمایی را بازگو می کند. تمدن الیمایی یکی از حکومت های محلی منطقه خوزستان در دوران انتقال قدرت از سلوکیان به پارتیان محسوب می شود و از جمله تمدن های کمتر شناخته شده سرزمین کنونی خوزستان است.
با توجه به کشف صفه و سکوهای بزرگ در این محوطه آیینی، باستان شناسان آن را تخت جمشیدی از دوره الیمایی می نامند.
جعفر مهرکیان، رئیس هیات باستان شناسی ایرانی ـ ایتالیایی درباره این کاوش ها به میراث خبر گفت: کاوش های هدفمند به شکل تفاهم نامه پنج ساله بین دولت های ایران و ایتالیا بسته شده که امسال به پایان می رسد. این کاوش ها با هدف دستیابی به آگاهی های بیشتر از تاریخ ایران در سرزمین بختیاری نشین زاگرس میانی و شناخت بیشتر از دوره پس از فروپاشی هخامنشیان تا دوره ساسانی انجام شده است.
مهرکیان افزود: برنامه کاوش در «کله چندار» سال پیش آغاز شد و امسال طی حفاری های باستان شناسی، سازه های معماری نویافته ای کشف شد که آگاهی های اندک ما از این دوره را افزایش می دهد.
سرپرست این هیات باستان شناسی ابراز امیدواری کرد در فصل های آینده با پشتیبانی سازمان میراث فرهنگی کشور و مسئولان استان خوزستان در زمان مناسب و به مدت طولانی تر با اعتبار کافی و استفاده از تخصص های گوناگون به کاوش های جدید و نتایج مطلوب تری برسند.
به گفته او، محوطه شمی می تواند با ویژگی های خاصش، یکی از مراکز آموزشی و تخصصی باستان شناسی ایران باشد. همان طور که دو نفر از دانشجوهای دکتری باستان شناسی ایتالیایی در هیات به اندوختن تجربه به کار آموزان پرداخته اند.
مهدی زیدآبادی نژاد
