سراینده ی نامدار ، اقبال لاهوری چندین زبان جهانی را می دانست اما آثارش را که از ذخایر حمکی و ادبی جهان بشمار می آیند و آوازه ای جهانی دارند به زبان پارسی سرود .
زمانی خبرنگاری در این باره از او می پرسد : از چه رو دیگر زبان ها و بویژه زبان مادری خود را نادیده گرفته و آثارش را به پارسی سروده است ؟
اقبال پاسخ می دهد : هیچ زبانی جز پارسی نمی تواند اندیشه هایم را برتابد .
چنانکه فرموده است :
گر چه هندی در عزوبت شکر است
طرز گفتاری دری شیرین تر است .
...............
بن مایه : نگرش های ایرانی - محمد بقایی ماکان - نشر رسانش نوین - چاپ 1394
مهدی زیدآبادی نژاد
