محمدرضا محسنی
ایرانی تباران خود را آریایی می نامیدند و اصلاح نژادی و جغرافیایی ایران کنونی برگرفته شده از آن است ."استرابو" ماد . پارس . شمال باختر و سغد را هم زبان و آریانا می نامد چرا که این مردمان کمابیش به یک زبان سخن می گویند ...
برپایه منابع کهن پارسیان . مادها و تیره های شرقی .سکاها . سرمت ها و هندیان جزو مردم آریایی (با فرهنگ و تبار آریایی ) به شمار می روند . به بیان دیگر : تنها مورد به کار گیری مجاز اصطلاح آریایی درباره تیره هایی است که در ازمنه باستانی اشان خویشتن را "آریا" می نامیدند . هندیان - ایرانیان - اسکیت ها - آلان ها و اقوام ایرانی زبان آسیای میانه خود را آریا می خواندند .
این اصطلاح به معنای هموندی از گروه (قومی) خودی و آزاده / نجیب زاده . عنوانی است که هندیان (سندیان)باستان . ایرانیان ویژه و ایرانیان بیرونی (سکاها - آلان ها - سرمت ها و .. ) برای نامیدن خود و بازشناختن خویش از گروه های قومی دیگر به کار می برده اند .
در شاهنامه چنین آمده است :
مر او را که بد هوش و فرهنگ و رای
مر او را چه خوانند ایران خدای
ایران در بیت به مفهوم سرزمین آزادگان و ایران خدای به معنی پادشاه آزادگان (ایرانیان) است . هم چنین در بیت زیر منظور از توران خدای پادشاه توران است :
هیون فرستاده بگزارد پای
بیامد به نزدیک توران خدای
در شاهنامه از آغاز آفرینش تا پادشاهی ایرج و تقسیم آریایی ها به سه بخش سرگذشت آریاییان را می خوانیم و پس از آن تاریخ ایران آغاز می شود .
برگرفته از کتاب : پان ترکسیم ایران و آذربایجان