نام پارسی سیارات در منظومه شمسی
نام‌های پارسی روان‌گوی‌ها در سامانه‌ی خورشیدی
مهرداد آتورپاتگانی - تارنگار آریا پارس
ستاره‌شناسان ایرانی در سده‌های نخستین پس از یورش تازیان، واژه سیاره (=راه‌پیما) برای ترجمه واژه πλανήτης (پلانِتِس) یونانی به‌کار بردند. در عربی به سیاره «کوکب» می‌گویند.
در زبان پارسی «اخترِ گردان»، «گویال»، «هَرپاسپ» و «روان گوی» نیز در نوشتار کهن پارسی برای سیاره به‌کار رفته. واژهٔ «هرپاسب» واژه‌ای کهن است که در واژه نامه‌های آنندراج، برهان قاطع و فرهنگ جهانگیری از آن نام برده شده‌است.
نام‌های پارسی روان‌گوی‌های سامانه‌ی خورشیدی:
سیاره عطارد = روان‌گوی، هرپاسپ و یا گویال تیر
سیاره زهره = روان‌گوی، هرپاسپ و یا گویال ناهید
سیاره زمین = روان‌گوی، هرپاسپ و یا گویال زمین
سیاره مریخ = روان‌گوی، هرپاسپ و یا گویال بهرام
سیاره مشتری = روان‌گوی، هرپاسپ و یا گویال هرمزد
سیاره زحل = روان‌گوی، هرپاسپ و یا گویال کیوان
