مهرمیهن | رسانه ی فرهنگ ایران

امید ایران زمین

بزرگ و والا کسی است که در حادثه ها و تلخ کامی ها نشکند و راه گم نکند و هنرمند تر از او کسی است که از حادثه ها و دشواریها پلی بسازد برای رفتن و به مقصد رسیدن. ایران , هماره چنین بوده است . بر این سرزمین , تندبادها و طوفان ها وزیده اند . رویدادها و شکست ها , همسایه پیروزیها و کامرانیها , چهره نشان داده اند , اما در همه این نشیب و فرازها ایران و ایرانی مانده اند و به سرفرازی الوند و دماوند و سهند با روحی به زلالی دریای مازندران و پارس و گستردگی و صمیمیت کویرها بالیده اند . تمدن بزرگ و درخشان و دیرینه ی ایران , مرهون و مدیون زنان و مردانی است که در موج خیز حادثه ها بی هیچ هراس و نا امیدی , به سوی ساحل آرامش و پیروزی شنا کرده اند و به مدد ایمان و اراده , این سرزمین را سربلندی و عزت بخشیده اند . آن همه بزرگان حکیم و نویسنده و گوینده و دانشمند که ازین سرزمین برخاسته اند , چنین بوده اند. چه شبها که به روز رسانده اند تا نام ایران بماند و عزت و سربلندی این سرزمین آسیب نبیند . چه انسانهایی که در سرمای توانفرسای زمستان و گرمای طاقت سوز تابستان صبوری ورزیده اند تا مرزهای این سرزمین از گزند دشمنان مصون بماند . هنوز صدای (( آریو برزن )) و ((آرش)) و آوای ((یا حسین )) سرداران شهیدی چون چمران , همت , شیرودی و ... در دره های تنگ , کوهساران و آسمان ایران پیچیده است که دلیر مردان را به دفاع از ایران فرامیخواندند . هنوز در خرمشهر , قصر شیرین , سوسنگرد , مریوان و کران تا کران این خاک خدایی , زمزه شهیدان و طنین تکبیر رزمندگان پاک باز بسیجی پیداست . بیشتر گوش بسپارید . این صدا , صدای همه حنجره ها و صدای همه ایرانیان است که از سروده ی حکیم توس , فردوسی بزرگ شنیده میشود :

چو ایران نباشد تن من مباد

بدین بوم و بر , زنده یک تن مباد

دریغ است ایران که ویران شود

کنام پلنگان و شیران شود

این سرزمین در شبانگاه خویش , مردان و زنانی را دیده است که در پرتو ماه یا سوسوی چراغی به مطالعه و اندیشه و نوشتن پرداخته اند تا مرزهای دانش و فرهنگ را بگسترند . و جهان را بر مائده ی علم و تمدن مهمان کنند . بزرگانی چون خواجه نصیر , خواجه نظام الملک , غزالی , فارابی , ابوریحان , خوارزمی و پورسینا از آن جمله اند . سخنوران بزرگی که گفته ها و سروده هایشان از دیوار بلند زمین و زمان گذشته و جهان را به اعجاب واداشته است , ساده و آسان به این عظمت و شکوه نرسیده اند . نظامی عروضی سمرقندی در (( چهارمقاله )) وقتی را فردوسی را میستاید , میگوید : (( بیست و پنج سال در آن کتاب مشغول شد و الحق هیچ باقی نگذاشت و سخن را به آسمان علیین برد و در عذوبت , به ماء معین رسانید و کدام طبع را قدرت آن باشد که سخن را بدین درجه رساند که او رسانیده است )) ؟

فردای این سرزمین به بزرگانی چون سعدی و رازی و فردوسی و مولوی نیازمند است . این سرزمین حاصلخیز باید گلستان و بوستان داشته باشد , قانون و شفا , التفهیم و اسفار و هزاران اثر علمی دیگر بیافریند . این کشور باید رابعه و پروین بپرورد . انسانهایی که از فخرآوران این سرزمین باشند . آنچنانکه پیامبر (ص) فرموده است : (( علم اگر در ثریا باشد , مردمانی از سرزمین پارس (ایران) بدان دست خواهند یافت )) .

پس نباید بگذاریم مشکل های گذرانده و نهیب های زمانه , گذشته را از یاد ما ببرد ما امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند آنیم که از شکوه و غنای تاریخی خود الهام بگیریم .

فردا از آن کسانی است که امروز غفلت و سستی نورزند و از دیروز و تجربه های گذشته بهره برگیرند . امروز نوبت شماست که با ایمان و عشق و فداکاری و سخت کوشی , فردا را بسازید . آینده را با سه چیز میتوان ساخت : (( تحصیل )) , (( تهذیب )) و (( ورزش )) .

و دیگربار گوش به سخن حکیمانه ی حکیم توس بسپاریم که :

پس از کردگار جهان آفرین

به تو دارد امید ایران زمین

تهیه و پخش : رسانه مهرمیهن

نوشتن دیدگاه


دستاوردهای هموندان ما

بارگذاری
شما هم می توانید دستاوردهای خود در زمینه ی فرهنگ ایران را برای نمایش در پهرست بالا از اینجا بفرستید.
 

گزینش نام برای فرزند

 

نگاره های کمیاب و دیدنی

XML