امید عباسی دلاوری از جان گذشته

امید آتش نشانی فداکار بود که در رخداد آتش سوزی ساختمانی ده طبقه در تهران در میان شعله های آتش ماسک تنفسی خود را به کودکی خردسال داد و جان او را خرید اما خود از جهان پرکشید. امید نمایشگر شکوه فرهنگ ایران زمین بود . فرهنگی که در آن نجات جان هم میهن از جان خویشتن مهم تر است. فرهنگی که به فرزندان ایران می آموزد در شرایط سخت و دشوار باید برای هم میهن از جان مایه گذاشت.

امید خویشکاری خود را هرگز رها نکرد . هرگز نتوانست مرگ یکی از فرزندان خردسال ایران زمین را ببیند و خود زنده بماند. امید نشان داد که فداکاری و از جان گذشتگی در این مرز و بوم پایانی ندارد !

امید نشان داد که همچنان خون آن نیاکان با فرهنگ و میهن دوست که سالها در برابر تازش بیگانگان ایستادند و از هیچ فداکاری و از خود گذشتگی دریغ نکردند در رگ های ایرانیان روان است و تنها اندکی فداکاری نیاز دارد تا حماسه ای بیافریند.

امید نام خود را در کنار دلاورمردانی همچون رستم و آرش و آریوبرزن جاودانه کرد . روانش شاد باد

جایگاه آتش سوزی