در هنگام نبرد زندانیان ایرانی با سپاه حبشه (در زمان ساسانیان) اعرابی شترسوار که از اتفاق گذارش بدانجا افتاده بود ، وقتی ناگهان خود را در گیر و دار جنگ می بیند ، چنان ترس بر او غالب می گردد که یک شبانه روز بدون وقفه با تاخت می گریزد . بعد که افسار شتر را می کشد و به عقب می نگرد و می بیند تیری به خورجین شترش نشسته است ، به گمان اینکه تیر ایرانیان پس از یک شبانه روز تاختِ شتر باز به او رسیده است خطاب به تیر می گوید : این همه راه پرواز کرده ای ؟ یا این همه راه سفر کرده ای ؟

گل رنجهای کهن – رویه ی 48 - جلال خالقی مطلق

ریشه : طبری – ص 956

نوشتن دیدگاه


گزینش نام برای فرزند

نگاره های کمیاب و دیدنی