برفت از جهان تختی نامدار

بــرفـت ازجهــان،زی جهــانــی دگــر
قوی چنگ وپاکیزه جانـی دگر!

دریغــــا کـــه از آشیـــــان پــرکشیــــد
عقــابــی سـوی آشیـانــی دگـر!

ز دیــرینـــــه دِیـــرِ کهــــن گشت دور
جـوانمــرد والا مکــانــی دگـر!

بــرفت از جهـان«تختــی» نــــامــدار
کـه نایـد چنو قهرمـانـــی دگـر!

پس ازتختــــی آن پهلــــــوان جهــــان
نیــابـی جهـــان پهلوانــی دگـر!

پس از تخــتــی ازبــهر کــالای عشـق
دگر تختـه شد هر دکـانی دگـر!

پس از تخــتــی از شهــــر نــام آوران
کـه آرد بـه ما، ارمغـانـی دگـر؟

پس از تخــتــی ازعرشـــه ی افتخــار
کراهست(زرّیــن نشانـی)دگـر!

پس از تخــتــی از ورزش بـــاستـــان
کـه نو کرد نـام ونشـانــی دگـر!

بــــــه زیــــــرآورِ پــشــتِ زورآوران
بشــد همچــو زورآورانـی دگـر

همـــــاورد مـــــردافـکـنــــــان دلیــــر
بیـــا ســود از امتحـــانــی دگـر

چو «رستم»به هر«خان»ظفریار بود
وزو مشتهــر هفت خـانـی دگـر

وطـنــخــــــواه وآزاده وشـــیــــــــردل
نـه تنها به تن پیـل سـانـی دگـر

تنـــــاور درختـــــی بـــه بــــالای وی
نبـــالیــــد در بوستـــانــی دگـر

سرِ بنـــدگـــی جــز بـــه درگــــاه حـقّ
نســاییــــد بــرآستــــانـــی دگـر

جهـــــان پهلــــوان بـــود وبـیــــداردل
دریـن بیشــه شیرژیــانــی دگـر

بـــه ورزشگــــری پهلــوانـــی گزیــن
بـه روشندلی نکتــه دانــی دگـر

هرآن کس که این قهرمـــان دیــد گفت
بپــا خـاست(ستّـارخـانــی)دگـر

ســوی جبــهــــه ی ملــــت آورد روی
کـه بودش به سرسایبـانـی دگـر

نیـــارَست خواری خریــدن بـه خویش
که این خوش به بازارگانی دگر

نیـــارَست آلــوده گشتـــن بــه ننــــگ
که بود ازشرف ترجمـانی دگـر

جهـــــان را بـه اهل جهـــان واگذاشت
کـه خود بود ازآنِ جهـانـی دگـر

پس از مـــرگ آن نـــامــور پهلــــوان
نیـــابــی دل شـــادمــانــی دگـر

ببـخشـــایــدش بــــار پــــروردگـــــار
هموبـــاد انـوشــه روانــی دگـر


.........

استاد ادیب برومند