ستایش دانش

تا جهان بود از سر آدم فراز
کس نبود از راز دانش بی نیاز
مردمان بخرد اندر هر زمان
راز دانش را به هرگونه زبان ،
گِرد کردند و گرامی داشتند
تا به سنگ اندر همی بنگاشتند
دانش اند دل چراغ روشنست
وز همه بد بر تن تو جوشن است

این ابیات زیبا ، تنها ابیاتی است که از کلیله و دمنۀ منظوم رودکی سمرقندی است که متأسفانه امروزه در دست ما نیست...
گرامی باد یاد و نام فرخندۀ پدر بافرهنگ و هنرمند شعر پارسی ، رودکی بزرگ...

گردآوری : ارسطو جنیدی