ریشهی کولابی و بلخی و تهرانی یکیست
- توضیحات
- دسته: چامه های میهنی
- بازدید: 2361
زادگاهِ رستم و شاهانِ ساسانی یکی ست
شوکتِ شهنامه و فرهنگِ ایرانی یکی ست
ارزشِ خاکِ بخارا و سمرقندِ عزیز
نزدِ ما با گوهر و لعلِ بدخشانی یکی ست
ما اگر چون شاخهها دوریم از هم عیب نیست
ریشهی کولابی و بلخی و تهرانی یکی ست
از درفشِ کاویان آوازِ دیگر میرسد:
بازوانِ کاوه و شمشیرِ سامانی یکی ست
چیست فرقِ شعرِ حافظ، با سرودِ مولوی؟
مکتبِ هندی، عراقی و خراسانی یکی ست
فرقِ شعرِ بیدل و اقبال و غالب در کجاست؟
رودکی و حضرتِ جامی و خاقانی یکی ست
مرزها دیگر اساسِ دوریِ ما نیستند
ای برادر! اصل ما را نیک میدانی یکی ست
«تاجکی»، یا «فارسی»، یا خویش پنداری «دری»
این زبان پارسی را هرچه میخوانی، یکی ست!
.............
نجیب بارور
دیدگاهها
سراسر گستره آریایی از اپاختر تا اواخشتر و از خاور تا باختر همه نیک و اهورایی است و میان مردمان فرهیخته و میهن پرست ایران بزرگ جدایی و مرز جایی ندارد ، ما همه پیشمرگان ایران و ایرانی هستیم.
این سراینده یک سروده دیگر هم در این زمینه دارد با این آغاز:
هر کجا مرز کشیدند شما پل بزنید
حرف تهران و سمرقند و سرپل بزنید
ضمنا همین شعر را یک بار در سالن بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار و یک بار هم مقابل شاعر بزرگ ما هوشنگ ابتهاج خوانده است. که بسیار دیدنی است.