قوم لر اول و آخر رفاقت است

فضل لله شود قربان قوم لر

همیشه اقوام لر دارند دلی پر

لر نمادعشق و شجاعت است

قوم لر اول و آخر رفاقت است

علاقه ی این قوم آواز است

رقص اقوام من با ساز است

ما در خاک ایرانیم از دیرباز

برای وطن هستیم یک سرباز

ما خویش را آریایی میدانیم

خویش را ایرانی می خوانیم

اقوام ایران را دوست داریم

تمام اقوام را ز دل می ستایم

قدمشان را بر دیده میگذاریم

خود را از قومی برتر نمیدانیم

خویش را بهتر هم نمیخوانیم

قوم لر همه را یکسان می داند

تمام اقوام را همسان میخواند

مینویسم این بیت را بی درنگ

این ها هستند عقاید و فرهنگ

..................

فضل الله آبشنگ (گروه نویسندگان مهرمیهن)

در همین زمینه

دیدگاه‌ها  

+5 # نوید از نهاوند 1394-10-21 15:20
به سلامتی هرچی لرررررررررررررررررررره
بازم به سلامتی اقای فضل الله ابشنگ و(دار و دسش)
پاسخ دادن
0 # زیوداری 1399-02-26 21:39
در قرن سه هجری نام لُر و بلاد لُر درکتاب التنبیه والاشراف مسعودی صفحه ۹۴ ذکر شده و درکتاب المسالک والممالک اصطخری صفحه ۸۵ از قوم لُر که از اصفهان تا اهواز گسترده بوده، سخن رفته و ابن حوقل در صوره الارض، صفحه ۲۹، باز به قوم لُر اشاره دارد. ياقوت حموی در معجم البلدان از لُران سخن ميگويد و می‌نویسد: قبايلی هستند که در کوههای بين خوزستان و اصفهان زندگی می‌کنند و محل اين قبايل را بلاد لُر يا لُرستان مينامند. حمدالله مستوفی در قرن ۷ هجری درتاریخ گزیده، صفحه ۵۵۰، زادگاه اتابکان لُر را مانرود در مرکز لُرستان میداند و می‌نویسد: اتابکان لُر از طایفه چنگروی از طوایف لُر اصیل بوده‌اند
پاسخ دادن

نوشتن دیدگاه