هر باغبان که گل به سوی برزن آورد
شیراز را دوباره به یاد من آورد
آن جا که گر به شاخ گلی آرزوت هست
گل چین به پیشگاه تو یک خرمن آورد
نازم هوای فارس که از اعتدال آن
بادام بن شکوفه مه بهمن آورد
نوروز ماه ، فاخته و عندلیب را
در بوستان، نواگر و بربط زن آورد
ابر هزار پاره بگیرد ستیغ کوه
چون لشکری که رو به سوی دشمن آورد
من در کنار باغ کنم ساعتی درنگ
تا دل نواز من خبر از گلشن آورد
آید دوان دوان و نهد بر کنار من
آن نرگس و بنفشه که در دامن آورد
لطفعلی صورتگر
مهدی زیدآبادی نژاد
