امید آتش نشانی فداکار بود که در رخداد آتش سوزی ساختمانی ده طبقه در تهران در میان شعله های آتش ماسک تنفسی خود را به کودکی خردسال داد و جان او را خرید اما خود از جهان پرکشید. امید نمایشگر شکوه فرهنگ ایران زمین بود . فرهنگی که در آن نجات جان هم میهن از جان خویشتن مهم تر است. فرهنگی که به فرزندان ایران می آموزد در شرایط سخت و دشوار باید برای هم میهن از جان مایه گذاشت.
امید خویشکاری خود را هرگز رها نکرد . هرگز نتوانست مرگ یکی از فرزندان خردسال ایران زمین را ببیند و خود زنده بماند. امید نشان داد که فداکاری و از جان گذشتگی در این مرز و بوم پایانی ندارد !
امید نشان داد که همچنان خون آن نیاکان با فرهنگ و میهن دوست که سالها در برابر تازش بیگانگان ایستادند و از هیچ فداکاری و از خود گذشتگی دریغ نکردند در رگ های ایرانیان روان است و تنها اندکی فداکاری نیاز دارد تا حماسه ای بیافریند.
امید نام خود را در کنار دلاورمردانی همچون رستم و آرش و آریوبرزن جاودانه کرد . روانش شاد باد
ساختمان 10 طبقه - جایگاه آتش سوزی
............
آیین خاکسپاری روانشاد امید عباسی