سخنان پورسینا

اگر می دانستید که یک محکوم به مرگ هنگام مجازات تا چه حد آرزوی بازگشت

به زندگی را دارد، آنگاه قدر روزهایی را که با غم سپری می کنید، می دانستید

**
نشان دوست نیکو آن است که خطای تو را بپوشاند، تو را پند دهد و رازت را آشکار نسازد

**
هر که دنیا خواهد، دانش آموزد و هر که آخرت خواهد در عمل کوشد

**

اگر توانایی دانشمندان ایران از جهان دانش گرفته شود چیزی جز سیاهی باقی نمی ماند

***
کسی که به تمرینهای بدنی می پردازد به هیچ دارویی نیاز ندارد،

درمان او در جنبش و حرکت است

***
تعصب در دانش و فلسفه مانند هر تعصب دیگر نشانه ی خامی و بی مایگی است

و همیشه به زیان حقیقت تمام می شود

****
برخی چنان سرگرم میراث علمی گذشتگانند که فرصت مراجعه به عقل خود را ندارند

و اگر فرصتی هم به دست آورند حاضر نیستند اشتباه ها و لغزش های آنان را اصلاح و جبران کنند

****
نیک بخت ترین مردم کسی است که کردار به سخاوت بیاراید و گفتار به راستی

****
انسان، هر زمان از پیشامدِ آینده درباره ی خود اندیشید و از آن،

بیم و هراس در خاطرش نِشاند، آن خطر، زودتر او را تعقیب می کند

***
هر کس عادت کند که بدون دلیل هر حرفی را باور کند، از صورت انسانی خارج است