مهرمیهن | رسانه ی فرهنگ ایران

مینیاتور و استاد حسین بهزاد

مينياتور در اصل يك لغت فرانسوي است كه در نيمه اول قرن بيستم در زبان فارسي مصطلح گرديد اگر چه معني واقعي آن به مينياتورهاي ايران يا كشورهاي ديگر منحصر نمي شود و هر نوع شيء هنري ظريف و ريز را به هر سبك و شيوه اي كه ساخته شده باشد، مينياتور ناميده اند.

اصولا˝ ريشه هاي مينياتور را بايد در سرزمين چين جستجو كرد. مينياتور زاده تصاوير چيني است و از همين روي خطوط سـيماي نـژاد زرد ، لباس و سلاح مغولي و حتي آداب آنها در مينياتورها محسوس است.

در ايران به نقاشي هاي ايراني چه قديمي و چه جديد كه از سبك و روش اروپايي پيروي نكرده و رنگ و خصوصيات نقاشي ملي - ايراني از آن احساس شود ، مينياتور مي گويند.

تحولات مينياتور به سه دوره متمايز مي شود: دوره مغولي ، عهد صفوي و عصر حاضر .

استاد حسين بهزاد بي ترديد بزرگترين و پرآوازه ترين مينياتوريست قرن حاضر بود. در زمان بهزاد تحول اساسي در مينياتور بوجود آمد او صورت مغولي را از مينياتور دور ريخت و سبكي تازه و شيوه اي اصيل به وجود آورد كه نه تقليد از كار پيشينيان باشد و نه خارج از چهار چوب قواعد اساسي.

مينياتور تا پيش از بهزاد فاقد آناتومي و پرسپكتيو بود و او اين دو را تا آنجا كه به نقاشي لطمه نزند وارد مينياتور كرد. مسئله ديگر در مينياتور قديـم ريـزه كاريـهايي بـود كـه عـمدتا˝ ضرورتي نداشت و فقط وقت مي گرفت بهزاد از اين ريزه كاريها تا حد ممكن صرفنظر كرد.

استاد حسين بهزاد، اين هنر اصيل و ارزشمند ايراني را تعالي بخشيد و چندان به رمز و راز آن دست يافت كه نه تنها نام خود بلكه نام اين هنر ملي را در دنيا ، بلند آوازه ساخت. بهزاد شاعر رنگها بود او با رنگ شادي مي آفريند و غم پديد مي آورد. آزادي احساس در هنر وي به جايي رسيد كه طبيعت را به هر گونه كه مي خـواست جان مي داد و جهاني از رويا مي آفريد.

مرکز اسناد ملی میراث فرهنگی ایران

نوشتن دیدگاه


دستاوردهای هموندان ما

بارگذاری
شما هم می توانید دستاوردهای خود در زمینه ی فرهنگ ایران را برای نمایش در پهرست بالا از اینجا بفرستید.
 

گزینش نام برای فرزند

 

نگاره های کمیاب و دیدنی

XML