جمع بستن واژه های پارسی با دستور زبان عربی !

یکی از آسیب هایی که زبان پارسی را تهدید می کند به کار گیری دستورهای دیگر زبانها به جای دستور زبان پارسی است که هرچند از روی نا آگاهی انجام می پذیرد و به کار می رود اما آرام آرام به نوشتارهای رسمی و دولتی و نامه ها و نگاشته ها و روزنامه ها نیز راه یافته است .جدای از درون شدن واژه های بیگانه که خود نیز میتواند آسیب های فراوانی برای زبان میهنی پارسی داشته باشد به کاربردن دستورهای زبانهای دیگر میتواند کمر زبان پارسی را بشکند.

 

چندی است که در نوشتارهای گوناگون دیده میشود که واژه های پارسی را با دستور زبان عربی جمع میبندند و دستور زبان پارسی را نادیده گرفته و به آسانی و بدون هیچ پروایی دستور زبان بیگانه را به جای دستور زبان پارسی  جایگزین میکنند . بی تردید شما نیز اینگونه نادرستی ها را فراوان در نوشته های گوناگون دیده اید . برای نمونه دیده میشود که واژه های پارسی ای همچون " استاد " و "فرمان" را به جای آنکه به گونه "استادان" و "فرمانها" جمع ببندند با بهره جویی از دستور زبان عربی به گونه " اساتید " و " فرامین " جمع می بندند.این شیوه جمع بندی از هر نگر که بنگریم نادرست است .به این دلیل که اگر یکی از این دو واژه را به یک عرب زبان نشان دهیم, خواهد دید که یک واژه بیگانه را با دستور زبان خودش جمع بسته اند پس تنها شاید دستور جمع بستن آن را بشناسد و خود واژه را در نخواهد یافت . حال اگر این واژه را به یک پارسی زبان که از دستور زبان پارسی پیروی می کند نشان دهیم وی نیز آن را در نمیابد چرا که واژه برایش آشناست ولی پس از جمع بستن با دستور عربی دیگر آن را درنخواهد یافت . جدای از این دو نادرستی که اشاره شد با به کاربردن این شیوه جمع بستن و نگاشتن بزرگترین گزند و آسیب به "دستور زبان پارسی" که همانا ستون زبان است وارد خواهد شد . در زیر چند نمونه دیگر ازین نادرستی ها را می آورم :

نادرست: پاکات (ویژۀ مناقصه)، پیشنهادات، گزارشات، سفارشات، شُعَب {بانک}، بازرسین
درست: پاکت‌ها، پیشنهادها، گزارش‌ها، سفارش‌ها، شعبه‌ها،بازرس ها

در واژه های بالا می بینیم که به جای بهره برداری از نشانه های جمع پارسی" ان " و "ها"  با پیروی از دستور زبان عربی از نشانه های جمع عربی" ات " و "ین" برای جمع بستن واژه ها استفاده شده است که نادرست است. بهره جویی از نشانه جمع "جات" که در واژه های "سبزیجات" یا " شیرینیجات" به کار میرود نیز به عنوان نشانهٔ جمع در زبان پارسی پسندیده نیست و باید از آن خوددداری کرد.

توجه کنید که علاوه بر جمع بستن واژه ها پارسی با دستور زبان خودی باید وام واژه های بیگانه را نیز با دستور خودمان جمع بسته و پارسی سازی کنیم .بنابراین بهتر است به جای بهره جویی از دستورهای زبانی بیگانه, از دستورزبان خودمان بهره بجوییم تا بتوانیم بهتر و شایسته تر از زبان نیاکانی خویش پاسداری کنیم .

نویسنده : مهدی زیدآبادی نژاد (گروه نویسندگان مهرمیهن)

دیدگاه‌ها  

0 # محمد جواد بهبود 1391-01-13 13:02
سلام
من با نظر شما موافق نیستم چون "ات" نشانه ی جمع عربی نیست وقتی ما می خواهیم یک شی را جمع بسته کنیم باید از نشانه های جمع پارسی" ان " و "ها" فقط استفاده کنیم و اگر بخواهیم اسمی که نماینده گی از یک گروه را مکند را جمع ببندیم باید از "ات " استفاده کتیم مثل باغ که وقتی می گوییم باغهای سیب ولی نمی توانیم بگوییم باغات سیب ولی میتوانیم بگوییم باغات تهران که نماینده گی می کند از تمام انواع باغ
پاسخ دادن
-4 # رضا سنگ تراش 1394-09-11 10:50
متأسفانه یا خوشبختانه، نمی دانم اما زبان پارسی امروز، آمیخته با زبان عربی است و جداناپذیر است. اگر بخواهیم سختگیرانه بنگریم، خواهیم دید که کلمات پرکاربرد و اساسی ما در زبان عرب مشترک است مثل، جمع، تردید، دلیل، اشاره که خود شما از آن بهره بردید. پس بجای حذف آنها بایستی از آنها درست استفاده کرد.
با تشکر
پاسخ دادن

نوشتن دیدگاه