وارونه ی (برعکس) آنجه که ما امروز می نویسیم و می خوانیم ، واژه ی شیر در ایران باستان به گونه ی درست آن خوانده می شده است و مانند امروز این واژه در دو یا سه جا مانند هم خوانده نمی شده است . گونه ی درست واژه ی شیر در کاربرد جانوری آن : شِر Sher است. و گونه ی درست واژه ی شیر در کاربرد خوراکی آن : شیر shir است . هم اکنون شیر جنگل در زبان کردی به گونه ی درست آن یعنی شر sher خوانده می شود .
همچنین واژه ی سیر در کاربرد : سیر شدن و سیر خوراکی نیز به همین گونه گفته و نوشته می شود . سیر شدن : سر شدن ser . و سیر خوراکی : سیر sir .
عادل اشکبوس پژوهشگر نام ها و واژه های عربی و پارسی در تارنگار خود پیرامون کاربرد دیگر واژه ی شیر در "لوله ی آب " چنین می نویسد :
شیر آب نیز به این دلیل شیر گفته شده که در گذشته بر سر لوله آب خانه ها مجسمه ی کوچکی از کله ی شیر بود و وقتی می خواستند جریان آب را باز و بسته کنند می گفتند شیر آب را باز کن یا ببند . بعدها به جای شیر آب شیر را به تنهایی گفتند . بعدها که شیر به دلیل سختی استفاده از آن کهنه شد مردم طبق عادت همان واژه شیر را گفتند یعنی دقیقاً مانند واژه تومان که با اینکه واحد پول زمان قاجار بود اما مردم ما هنوز نسل اندر نسل از تومان استفاده می کنند زیرا عادت کرده اند .
بن مایه ها :
1 – بخشی از گفتارهای استاد فریدون جنیدی در کلاس شاهنامه خوانی- بنیاد نیشابور
2 – بخشی از گفتار های آموزگار عادل اشکبوس در تارنگار ایشان.