هَمیوغش(صرف) دوباره ی "هست/است" (هستم، هستی، ...) نادرست است

Question

همیوغش بودن : زمان اکنون ام - ای - است - ایم - اید -اند اینان باید جدا نوشته شوند و به واژۀ پیشین نچسبند چون کارواژه جدا نوشته شود. همانگونه که اندر انگلیک وکردیک نچسبند. اندر میانیک پارسیک نیز نهمیوغیده است بژ اسم مصدر "استشن = استش، هستش " که نادرست است؛ هست. کردیک ("اَ" برابر با است/هست پارسیک دوباره نهمیوغیده است) BUYÂN: im, yi, a, im(na), in, in انگلیک ("ایز" برابر با است/هست پارسیک دوباره نهمیوغیده است) To Be: am, are, is, are, are, are

Answer 1

هست به مانیک «وجود دارد، موجود است» است.

استم = ام

استی = ای

است = اَ

استیم = ایم

استید = اید

استند = اند

شنیده‌استم ✓

شنیده‌ام ✓

Answer 2

هست به چمار وجود دارد،

است برای گفتن ویژگی،

باش برای فرمودن این ویژگی را بدار

میباشد نیز به چمار حضور دارد

است.

بودن = وجود داشتن، حضور داشتن، ویژگی‌ای را داشتن

هستیدن، باشیدن، استیدن

سرواژه‌ها در کردیک کرمانجیک نیز در پایان، «ان» ندارد!

Comments

سرواژه = مصدر؟؟
من از خود ننوشتم از نسک ِ کردیک کرمانجیک خواجه (آقا)چنگیز پهلوان آوردم.
پسوند -ار که اندر گدردگ (گذشته) تار بوده است تنها مانیک کناییک (فاعلی) دارد واژۀ چمار از بیخ نادرست است.
بودن دو مانیک دارده است : بودن (وجود داردن) و شدن
برای پی بردن به مانیک درست واژگان بهتر است از زبانان کهن نمونه آورید

---

من خود كرد كرماشانم ا اندكي به كرمانجيك نيز ميدانم. اين سرواژه را (ميان بويون ا بويين) ميگوييم.