آیا بند واژه "ذ" نباید در دبیره پارسی باشد؟

Question

درود

آیا بند واژه "ذ" نباید در دبیره پارسی باشد؟

ذ را همانند تازیان باید تلفظ کنیم؟

Answer 1

نخست این که به جای بندواژه توانید از واج (خوداوا یا ناخوداوا) یا نویسه (=حرف، نشانه) بهره بردن.
دُیوم این که این واج اندر کهن زبانهای ایرانی بوده است. تا زمان تازش مغولان و ترکان (سده 7م) این واج  اندر زبان بوده است و درستانه نیز آن را بر زبان آوردندی. پس از آن از بیشتر واژه ها زدوده شد و اِواز (فقط) اندر چند واژه ماند و هممانند ز گفته شد. اکنون درست آن است که آن را با د جایگزین کنیم. مانند باذ و بوذ که به باد و بود دگرگون شده است. نمونۀ دیگر آذرخش --> آدرخش --> درخش. به جای دبیره  (با ریشۀ سومری) که بیگانه است از نویسمان بهره برم.

Answer 2

این حرف الفبای فارسی در واژگان ایرانی بسیار بوده هرچند که اکنون توسط گویشوران زبان فارسی به درستی تلفظ نمی شود اما در زبان های محلی ایرانی هنوز کاربرد دارد. در زبان فارسی هم در گذشته کاربرد داشته است همچنان که حرف ث این گونه بوده است.

Answer 3

درود بر یاران ایرانی و پارسی‌زبان. ما اصلاً نیازی به (ذ) نداریم. زیرا ایرانیان تفاوتی در ادای آن قائل نیستند و تمامی حروف ز-ظ-ض-ذ را به یک شکل ادا می‌کنند. برای مثال دو واژه بیگانه‌ی (غذایی و قضایی)  از زبان تازی به پارسی ما راه یافته است. درصورتی که ما پارسیان دو واژه‌ی (خوراکی و دادگری) برای تعریف این موارد داریم. فرهنگستان بجای تغییر در واژه‌های انگلیسی، باید این موارد عربی را حذف کنند. اما از واژگان عربی استقبال می‌کنند، برای نمونه، بسرعت واژه‌های انگلیسی (1-هلیکوپتر - 2-سوبسید - 3-ترمینال - 4-سیستم - 5-مومنتوم - 6-کامپیوتر) به سرعت جای خود را به واژه‌های بترتیب (1-بالگرد - 2-یارانه - 3-پایانه - 4-سامانه - 5-تکانه - 6-رایانه) و غیره دادند. ولی هیچ گامی برای تغییر واژه‌ی (بین‌المللی) انجام نشد و آن را به واژه‌ی (میان‌کشوری) تبدیل نکردند.

Answer 4

درود بر هم میهنان فرهیخته و پایندگان زبان پارسی رسا

همانگونه که می دانید در دین دبیره اوستا دو گونه  : و ، او ، ای ، سه گونه : ش ، خ  می باشد که این فراوانی واج ها به توانمندی زبان اوستایی و یادگیری بسیار آسان  آن یاری رسانده و این دبیره را یکی از بهترین دبیره های گیتی ساخته و اگر این شیوه نگارشی در سرزمین های ایران بزرگ روایی داشت ، امروز زبان پارسی  سرآمد زبان های جهانی می شد ، از اینرو بایسته است که واج " ذ " در زبان ما کاربرد داشته باشد .

برای شکوفایی زبان پارسی تنها راه روشن : یاری گرفتن از سرچشمه خروشان آن که همان اوستا و پهلوی بوده ، می باشد ، پس ناهمسویی ها را کنار بگذاریم و با هم افزایی بر بالندگی این کهن نماد آریایی بکوشیم.